..Wordt het niet

Alweer zo'n prachtige dag! Helaas.. de routine werd wreed verstoord door het breken van onze thermosfles met koffie.. Pijnlijk want onze vaste start (wat zijn we toch gewoontedieren) is koffie en een broodje aan boord. Net alsof we elke dag weer even "zee-benen" moeten krijgen. Of misschien is het moed verzamelen haha. Maar goed, met de kaart in aanslag op naar de meren van Loosdrecht. Vanuit de haven is dat ongeveer een 20 minuten varen in een zeer rustig tempo. Natuurlijk hebben we de motor wel even uitgeprobeerd..fantastisch: neus van de boot direct omhoog en gaan!! Wel meer lawaai maar ach voor even is t wel leuk.
Volgens de waterkaart moeten we de kalverstraat oversteken (nee niet die in amsterdam). Maar ik voelde me even weer in Aruba; daar had ik ook een mooie kaart met straatnamen maar waren er ook geen bordjes te vinden.. Hier dus ook niet. Je weet dus gewoon echt niet waar je bent! Op goed geluk dan maar.. Nou is de Kalverstraat hier een vrij smal , maar zeer druk bevaren kanaaltje / kreekje. Je ziet dus voor geen meter of er van links of rechts misschien een andere boot komt. Je zou t in theorie natuurlijk moeten kunnen horen, maar kano's hebben dan weer geen motor en over een paar kindertjes heen varen is toch slordig. En onze boot heeft geen rem. Je kunt alleen remmen door achteruit te varen, maar als je de motor in achteruit zet; springt ie letterlijk een gat in de lucht... erg onhandig dus. Karine aan t roer, en ik dus op de boeg vooroverhangend (zie je ook een soort Kate Winslet voor je) om uit te kunnen kijken naar verkeer van rechts.. Op hoop van zegen..
En ja hoor.. daar is het meer. Het vierde meer op precies te zijn.Groots, weids, stralend in het vroege ochtendlicht, en water zo ver je kunt zien want er zijn er dus nog 3.. met eilandjes, en cafeetjes, strandjes! Zo veel ruimte (en relatief weinig boten) maar hoe kan je ooit de juiste ingang weer vinden. Want een bordje (jaa eindelijk een bordje) met 4 seizoenen staat dan weer niet op de kaart.. En eerlijk is eerlijk, een bosje is voor mij een bosje... Dat zal dan wel ervaring zijn.. En die gaan we vast opdoen de komende zomer. Ik bedoel maar; hoe erg kan je verdwalen? Wat kan er nou toch gebeuren? We hebben genoeg aan boord om een paar weken te kunnen overleven, we kunnen zelfs slapen aan boord. dus zeg nou zelf!
Toch nemen we dat risico dan niet. Waar is de tijd dat ik op een boot stapte en helemaal niet nadacht over verkeersregels, aansprakelijkheid, verdwalen, motorpech of wat dan ook. Komt dat omdat de haven van Ottenhome (waar ik vroeger weleens een zeilboot huurde) direct aan de Loosdrechtseplas lag en zo'n heerlijk, herkenbaar silhouet had? Of komt t omdat ik nu toch wel wat ouder ben, en dus wijzer, maar ook een beetje banger... En jee, betekent dat dan weer dat ik over een jaar of 20 zo'n onzeker, bangelijk oud vrouwtje ga worden? Of word ik toch een stoere dame die tegen haar kleinkinderen zal zeggen: gewoon doen joh! Wat kan je nou gebeuren? En als er iets is, bel me gewoon en ik kom en dan zeggen we niets tegen je ouders...

Maar goed, wij zijn op het meer geweest. Zo prachtig!
Aan het eind van deze week ga ik met Laura de zeilen eens bekijken. Dan ga ik op vakantie, en als ik terug ben begint het grote zeilavontuur..