Hoog bezoek...

Gebrek aan tijd, slecht weer en hier en daar een kleine operatie hebben er toe geleid dat ik ernstig achter loop met t opschrijven van onze avonturen.
En dat terwijl er toch genoeg gebeurd..

Zo is mijn moeder van (bijna) 80 eregast geweest op de boot! Met rollator en al, en ik geef toe dat t instappen even een beetje spannend was, (gelukkig kan mijn moeder heel goed zwemmen) maar t is gelukt! En als een ware koningin zat zij stevig in de kuip en klampte zich uit alle macht vast aan alles waar dat aan kon. En ze keek haar ogen uit. Naar de waterplanten, naar de andere boten (geen een zo mooi als die van ons!) de vogels.. ach je kent t. Met de crackers uit onze "noodvoorraad"en ham-uit-blik was ze ook zeer tevreden, dus een betere gast kan je niet hebben.
En ze genoot van volle teugen want er stond nog een vriendelijk zonnetje. U kent mijn moeder natuurlijk niet maar zij heeft een - wat ik noem- typisch Engelse huid. (niet dat ze Engels is..) Zo een dus die rood wordt, vervelt en weer wit is..! Zelfs na een paar uur op t water had zij dus rode koontjes..
Voor het volgend jaar dus maar iets van een zonnewering verzinnen.. Want t zal zeker niet de laatste keer zijn dat ze met ons uit varen ging!


Ander bezoek wilde eerst wel, toen niet (afhankelijk van hoe t weer zou worden) en toen zij eindelijk besloten om wel te komen, waren wij allang op de meren... Vette pech maar volgend jaar een herkansing!

Trouwens, wij hebben ontdekt dat t helemaal geen 30 graden hoeft te zijn; als het droog is, is elk weer prima; dikke trui aan en gaan..
Het is nog geen oud en nieuw maar dat hebben we ons alvast voorgenomen!

Verder kregen wij bezoek van een heuse incarnatie van Rose.. je weet wel, die van de Titanic. Nou is onze boot geen Titanic (de onze vaart namelijk gewoon nog) en eerlijk is eerlijk, goede vriendin Ans geen echte Rose, maar he! Wie ben ik om iemands lol te verpesten. :)
En dus hing Ans over de boeg, terwijl de zon zo'n beetje onder begon te gaan... Een foto waard.
Ook Ans genoot en ontpopte zich als een prima bootsmaatje want ik kon nog niet alles met mijn net-geopereerde hand. En lol hadden we! Met een flesje wijn, de meegebrachte broodjes, chips en ander lekkers hebben we heerlijk aan de kant liggen genieten. Ik ben zelfs nog even in slaap gesukkeld.. Heerlijk!!

Regelmatig worden wij echter aangesproken door mensen die denken dat we pech hebben.. terwijl wij gewoon liggen te liggen.. Misschien toch een minder doorgaande route kiezen? Een meneer wist ons te vertellen dat onze motor niet goed koelt, dat klopt! Dank u wel dus meneer. Motor gaat in groot onderhoud..

Visite hebben is geweldig! We zijn dan ook best trots op onze boot al hebben we nog steeds geen meter gezeild. Wij troosten onszelf met de gedachte dat als de giek en zeilen er eenmaal opzitten, er dan verdomd weinig ruimte overblijft voor visite. Visite moet in elk geval weg kunnen duiken bij t gijpen nietwaar?

De boot gaat t water uit; het wordt tijd voor groot onderhoud en de boel eens goed te kunnen inspecteren. Grote uitgaven hebben we tot nu gemeden omdat we er niet zeker van zijn dat de boot zelf helemaal in orde is. In mijn angstdromen zie ik dan ook grote gaten in de romp, een halfbakken zwaard of andere ellende. Ja, ja..ik weet het; anders had de boot niet zo goed gevaren, en was er ook steeds weer water ingelopen..
Ik beweer ook niet dat dromen reeel zijn.. Toch zal t fijn zijn om t straks allemaal te kunnen zien..

En aan de andere kant is t ook jammer; want er komen vast nog wel mooie (herfst/winter-) dagen. Stel je toch voor! T vriest, de lucht is hemelsblauw, t zonnetje schijnt.. Warme jas aan, handschoenen en wat zal t ook dan mooi zijn op t water!!

Tot een volgende keer