Zijn jullie er nog??

Nee, ik was jullie niet vergeten. Natuurlijk niet. Maar de tijd vliegt en er is ondertussen ( weer) veel gebeurd. Om maar te starten met waar ik - bijna 1,5 jaar geleden) stopte: een groot drama was het bepaald niet, de boot uit t water halen was nog het spannendst...schuren, Antifouling erop, netjes verven... Wij draaiden onze hand er niet voor om. Ik snap dan ook niet waarom iedereen daar zo moelijk over moet doen.

Maar de reden dat ik zo lang niet heb geschreven over het varen, is dat we nauwelijks hebben kunnen varen. Omdat een boot toch maar een boot is, en de leefruimte dus beperkt, hebben we een lief klein houten huisje gekocht. En net als onze boot was ook dit huisje ernstig verwaarloosd. Maar met veel liefde, bloed, zweet en tranen is dat nu bijna een klein paradijsje aan het worden. Aan het water, dus onze boot ligt voor de deur.... En weet je nog dat ik vertelde over het feit dat wij met ons bootje tussen grote, patserige mororjachten lagen?? Nou, zo ongeveer is het mijn ons huisje ook. Links en rechts prachtige, supermoderne en vooral grote stacaravans... En daar tussen ons hans- en-grietje huisje.

Alles is vervangen, electriciteit ( dat de boel nooit is afgefikt) , waterleidingen, afvoeren... Alles is geschilderd, keuken en koelkast vervangen...

Maar goed, de boot lag ons steeds wel aan te kijken... Gaan we nog??? Maar nu is er weer tijd... Dus ... Zullen de hulp in moeten roepen van Alex, hij weet vast wel hoe de mast er weer op moet en hoe de zeilen en...